24ores

Αναπνέουμε με ατομική ευθύνη

Ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε χάρη στο οξυγόνο που λάμβανε. Οξυγόνο που δεν είναι είδος πολυτελείας αλλά ανάγκη ζωής για κάθε βαριά άρρωστο. Για κάθε καρκινοπαθή. Καρδιοπαθή. Ή πάσχοντα από κυστική ίνωση. Ήταν το λιγότερο. Ήταν το αυτονόητο. Που πλέον “χάρη” […]

Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο άρθρο θα πρέπει να αποκτήσετε κάποια συνδρομή. Διαλέξτε το πλάνο της εδώ. Εάν είστε ήδη συνδρομητής κάντε log in