Φυλλομετρώντας χθες τον Καβάφη έπεσα σ’ένα αγαπημένο μου ποίημα «Απ’τες εννιά». Ο τελευταίος στίχος είναι «…πως πέρασαν τα χρόνια». 47 χρόνια μετράμε από την ημέρα που η νιότη εξεγέρθηκε απέναντι σ’ένα σύστημα που το πρώτο που επιδίωκε ήταν η στέρηση της ελευθερίας. Και σκέφτομαι λοιπόν πως τόσα χρόνια χρειάστηκαν για να γυρίσουμε στην ίδια «ζαγοριανάκεια» […]
