«Αγαπημένε μου Ζολιό, σου γράφω από τον Αη – Στράτη. Βρισκόμαστε δω πέρα, κάπου τρεις χιλιάδες άνθρωποι απλοί, δουλευτάδες, γραμματιζούμενοι / με μια τρύπια κουβέρτα στον ώμο μας μ’ ένα κρεμμύδι, πέντε ελιές κ’ ένα ξεροκόμματο φως στο ταγάρι μας / άνθρωποι απλοί σαν τα δέντρα μπροστά στον ήλιο, άνθρωποι που δεν έχουμε άλλο κρίμα […]
