«Η αστική δικαιοσύνη κατακρίνεται για την ταξική μεροληψία της και στα δικαστικά συμβούλια, αφού είτε δεν κρίνονται προφυλακισμένοι υψηλά ιστάμενοι που κατηγορούνται για σοβαρά κακουργήματα, είτε παύει η προφυλάκιση μετά από αποφάσεις που κρίνουν θετικά το αίτημα παύσης της προφυλάκισής τους. Ενδεικτικές οι περιπτώσεις Λιγνάδη, αστυνομικών που εκτέλεσαν το Σαμπάνη και τον Φραγκούλη, του αστυνομικού […]
Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο άρθρο θα πρέπει να αποκτήσετε κάποια συνδρομή. Διαλέξτε το πλάνο της εδώ. Εάν είστε ήδη συνδρομητής κάντε log in