«Το είπαν δύσκολο και είναι. Μιλώ για την αποφυγή της εσκεμμένης πράξης του εντυπωσιασμού και της ανώφελης αντιποιητικής ρητορείας, ασθένειες της ποίησης που συχνά συναντάμε στην εκδοτική πλημμυρίδα του καιρού μας. Η ποίηση της Βίκυς Λαμπίρη είναι ξεκάθαρη. Γνωρίζοντας την παραπάνω παγίδα, γράφει ποιήματα που μας αφορούν, σεβόμενη τις λέξεις, τη φαντασία της, την προσωπική […]
Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο άρθρο θα πρέπει να αποκτήσετε κάποια συνδρομή. Διαλέξτε το πλάνο της εδώ. Εάν είστε ήδη συνδρομητής κάντε log in