24ores

«Έτσι πεθαίνουμε, ο ένας για τον άλλο»

Τον αριθμό του τηλεφώνου της δεν τον θυμάμαι πια. Το μόνο που ξέρω ακόμα είναι ότι φορούσε μαύρο καπέλο μ’ ένα καφετί φτερό. Κι ότι ήθελα να ζήσω μαζί της, επίσης ότι κάποτε ήθελα να πεθάνω γι’ αυτήν. Αμυδρά θυμάμαι το χρώμα των ματιών της, το γελάκι της, αμυδρά το άρωμα της επιδερμίδας της. Θυμάμαι […]

Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο άρθρο θα πρέπει να αποκτήσετε κάποια συνδρομή. Διαλέξτε το πλάνο της εδώ. Εάν είστε ήδη συνδρομητής κάντε log in