Κωνσταντίνος Καβάφης: Δεκέμβρης του 1903
Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω — αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια· όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου, ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου, οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου, τες […]
Φερνάντο Πεσσόα: Ελευθερία είναι η δυνατότητα της απομόνωσης
Ελευθερία είναι η δυνατότητα της απομόνωσης. Είσαι ελεύθερος όταν μπορείς να απομακρυνθείς από τους ανθρώπους, χωρίς να σε υποχρεώνουν να τους αναζητείς η ανάγκη του χρήματος ή το ένστικτο του κοπαδιού ή η αγάπη, η δόξα, η περιέργεια, πράγματα που δεν βρίσκουν τροφή στη σιωπή και στη μοναξιά. Αν σου είναι αδύνατο να ζήσεις μόνος, […]
Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου: Εξ αποστάσεως μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή
Τα τελευταία χρόνια η εξ αποστάσεως εκπαίδευση κερδίζει συνεχώς έδαφος και όπως όλα δείχνουν, έχει αρχίσει να εδραιώνεται όλο και περισσότερο βασιζόμενη στην αρχή της ευελιξίας, προωθώντας ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης και διευκολύνοντας την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο. Η αλήθεια είναι πως η ευελιξία που προσφέρουν οι εξ αποστάσεως σπουδές, σε όσους επιθυμούν να […]
Paul Celan: «Ήρθε μια γαλήνη, ήρθε και μια θύελλα, ήρθαν οι θάλασσες όλες»
Ήταν χώμα μέσα τους, και αυτοί έσκαβαν. Αυτοί έσκαβαν κι έσκαβαν, έτσι περνούσε η μέρα τους, η νύχτα τους. Και δε δοξάζανε Θεό, που, έτσι άκουγαν, όλα αυτά τα ήθελε, που, έτσι άκουγαν, όλα αυτά τα ήξερε. Αυτοί έσκαβαν και δεν άκουγαν τίποτα πια· δεν έγιναν σοφοί, δεν εφεύραν κανένα τραγούδι, δεν επινόησαν καμιά γλώσσα. […]
Προυστ: Η σκέψη πως ο έρωτάς μας δεν ανήκει στο πρόσωπο που τον εμπνέει
Αλλά, αντιλήφθηκα επίσης πως ο πόνος που προκαλεί η σκέψη πως ο έρωτάς μας δεν ανήκει στο πρόσωπο που τον εμπνέει, ένας πόνος που ένιωσα αρχικά σε σχέση με τη Ζιλμπέρτ, για δύο λόγους είναι ευεργετικός. Ο πρώτος και λιγότερο σημαντικός είναι ότι, αν και η ζωή είναι μικρή, μόνο όταν υποφέρουμε βλέπουμε μερικά πράγματα […]
Νικηφόρος Βρεττάκος: «Κοίταξα γύρω μου, μα όχι δεν ήσουν»
Η ψυχή μου είναι τόσο τρυφερή για να κάθεται εδώ σιωπηλή, μοναχή της, γιομάτη κουβέντες. Κοίταξα γύρω μου, μα όχι δεν ήσουν. Δεν ήσουν αγάπη μου. Αν ήσουνα πλάι μου θα σου τα ’λεγα όλα. Μέσα στο αίμα μου, ξέρεις, θα σου ’λεγα, ταξιδεύουν αστέρια. Με γαλούχησε η νύχτα που απλώνεται πάνω μας. Και συ […]
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός από το να κλαίει κανείς για κάποιον που δεν γνώριζε»
Εδώ ο καθένας έχει τον καημό του κι όλοι μαζί τον ίδιο πόνο. Εν τω μεταξύ το χώμα ρίχτηκε μέσα στους λάκκους, μοιράστηκαν ομόψυχα τα λουλούδια, εκείνους που είχαν λόγους να κλάψουν τους αγκάλιασαν και τους παρηγορούσαν οι υπόλοιποι, όσο αυτό ήταν δυνατό, όντας ο πόνος τόσο πρόσφατος. Ο αγαπημένος του καθενός, της κάθε οικογένειας, […]
Ο έρωτας είναι το σημαντικότερο πράγμα με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι, αλλά και το πιο επικίνδυνο
Όταν κανείς ερωτεύεται γίνεται παιδί: τεντώνει το λαιμό του κι ακούει ένα τραγούδι που δεν προορίζεται να τραγουδηθεί. Μένει άναυδος. Ωστόσο ολοένα και πληθαίνουν όλοι εκείνοι που δεν θα ρισκάρουν τη ζωή τους για τη στιγμή αυτή. Δεν θα ρισκάρουν ούτε και πολύ λιγότερα, δεν θα κάνουν το παραμικρό. Φοβούνται, αισθάνονται καλύτερα μέσα στη μετριότητά […]
Ανν Σέξτον: Νουθεσίες σε κάποιον άνθρωπο ξεχωριστό
Φυλάξου από την εξουσία, γιατί μπορεί να σε θάψει σαν χιονοστιβάδα, χιόνι, χιόνι, χιόνι θα πνίξει το βουνό σου. Φυλάξου από το μίσος, μπορεί το στόμα του ν’ ανοίξει και να σε εκσφενδονίσει το πόδι σου να φας, ένας λεπρός αυτοστιγμεί. Φυλάξου από τους φίλους, γιατί όταν τους προδώσεις, πράγμα που σίγουρα θα κάνεις, θα […]
«Σ’ ευχαριστώ, καρδιά μου, που κατ’ επανάληψη με αποσπάς από το σύνολο»
Σ’ ευχαριστώ, καρδιά μου, που δεν χασομεράς, που νυχθημερόν κοπιάζεις, χωρίς κολακείες, χωρίς ανταμοιβή, από έμφυτη φιλοπονία. Έχεις εβδομήντα συνεισφορές το λεπτό. Κάθε συστολή σου μοιάζει με σπρώξιμο βάρκας στην ανοιχτή τη θάλασσα, σε ταξίδι στο γύρο του κόσμου. Σ’ ευχαριστώ, καρδιά μου, που κατ’ επανάληψη με αποσπάς από το σύνολο, ακόμη και στον ύπνο […]