Πυρκαγιές εξωτερικού: Τα επιτόκια, το αέριο, ο Ερντογάν, το γαλλικό adieu
Στο εσωτερικό της χώρας τα βλέμματα είναι στραμμένα, εύλογα, στις πυρκαγιές που μαίνονται, στην ακρίβεια που καλπάζει, στην υπόθεση Λιγνάδη που εξοργίζει. Προφανώς και η κυβέρνηση σε αυτά εντοπίζει την προσοχή της. Παράλληλα όμως, στο εξωτερικό, συμβαίνουν εξελίξεις με σημαντικότατες επιπτώσεις στη χώρα μας, άμεσα και έμμεσα. Οικονομικά και γεωπολιτικά. Καταρχάς, η κορυφούμενη κυβερνητική κρίση […]
Ο Ντράγκι φεύγει, η ευρωπαϊκή αστάθεια και η ακροδεξιά έρχονται
Από την τρομοκρατία και τον ευρωκομουνισμό μέχρι τον «μπερλουσκονισμό», την κυριαρχία στην πολιτική ζωή μέσω καναλιών και ποδοσφαιρικών ομάδων, η Ιταλία ήταν πάντα ένα πειραματικό εργαστήριο για τις εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη. Με όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, η παραίτηση Ντράγκι είναι μια τέτοια περίπτωση. Η πολιτική κρίση ξεκίνησε από τη διαφωνία για ένα […]
Πώς η Ελλάδα έγινε μια από τις ακριβότερες ενεργειακά χώρες της Ευρώπης
Αν η ενεργειακή κρίση στην Ελλάδα οφείλονταν αποκλειστικά σε διεθνείς συνθήκες και σε εισαγόμενες αιτίες, με κυριότερη αυτή του πολέμου στην Ουκρανία, τότε οι δείκτες της ακρίβειας και του πληθωρισμού, που αντανακλούν τις τιμές του ρεύματος και της βενζίνης στη χώρα μας, θα έπρεπε να είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με εκείνα των ευρωπαϊκών κρατών. […]
Πώς οι «Χιλιάδες Ήλιοι της Νύχτας» φώτισαν τον δρόμο του Μητσοτάκη
Δεν θα σταθώ ιδιαίτερα στις συνωμοσιολογικές θεωρίες της οργάνωσης «Χιλιάδες Ήλιοι της Νύχτας», ούτε στις φιλοσοφικές αρλούμπες. Παρότι αφθονούν στην προκήρυξη με την οποία αναλαμβάνεται η ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση στα γραφείο του Real group, την προηγούμενη εβδομάδα. Mόνο δύο παραδείγματα. Το σύστημα βάζει πυρκαγιές για να ενισχύσει τον ..τουρισμό: «καίτε τα πάντα για […]
Η «στρατηγική της έντασης» και ο Λιγνάδης
Ως «στρατηγική της έντασης», όρος που καθιερώθηκε στη διάρκεια των ιταλικών «Μολυβένιων Χρόνων», κατά τα τέλη του 1960 μέχρι τις αρχές του 1980, έχει επικρατήσει να ονομάζεται η στρατηγική που εκπονείται από τους βασικούς αρμούς ενός κράτους (δικαστικό σύστημα, αστυνομία, στρατός κτλ.) και αφορά στην υπόγεια εκ μέρους τους ενθάρρυνση της συλλογικής πολιτικής αυτοδικίας αλλά […]
Τι φταίει για τις δασικές πυρκαγιές;
Το ερώτημα τι φταίει που καιγόμαστε τα καλοκαίρια είναι το ίδιο με τα αντίστοιχα ερωτήματα γιατί πλημμυρίζουμε και πνιγόμαστε το φθινόπωρο, όπως και γιατί καταρρέουν τα πάντα στον πρώτο χιονιά και στην πρώτη παγωνιά. Η απάντηση που δίνουν σήμερα φιλοκυβερνητικά κανάλια και κυβερνητικά στελέχη είναι ότι η Ελλάδα καίγεται τα καλοκαίρια εξ αιτίας της κλιματικής […]
Για τον ΕΝΦΙΑ, το Αγρίνιο είναι Μύκονος
Πραγματικά θαύματα λαμβάνουν χώρα μέσω της αναντιστοιχίας αντικειμενικών και εμπορικών αξιών για τον υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της “Καθημερινής” -παρακαλώ-, νεόδμητη (2020) βίλα στην Μύκονο, εμβαδού 785 τ.μ., πωλείται αντί ποσού 11 εκατ. €, την στιγμή που η αντικειμενική της αξία είναι μόλις 95.755 € και ο ΕΝΦΙΑ 1.000 €. Στην Πάτμο, βίλα […]
«Για τα μάτια μιας γυναίκας…»
Όπως αναφέρει η κοινωνιογλωσσολογία, ο λόγος είναι η «πλαισιωμένη γλώσσα», η γλώσσα δηλαδή σε συγκεκριμένα περικείμενα που ορίζουν οι κοινωνικές περιστάσεις (Bucholtz, 2003). Η ανάλυση λόγου τον προσεγγίζει ως σημαντικό στοιχείο κοινωνικής δράσης και οργάνωσης, που επηρεάζεται από πλήθος στοιχείων του περικειμένου (Γεωργαλίδου, Σηφιανού & Τσάκωνα, 2014). Το περικείμενο δεν είναι «ουδέτερο», πώς θα μπορούσε, […]
Τσογλανισμός, το ανώτατο στάδιο του ελιτισμού
Αντιγράφω από παλαιότερο άρθρο σε ένα από τα άπειρα φιλομητσοτακικά sites: «Τσογλάνι (το) (ουσιαστικό), από την τουρκική λέξη iç oğlanı < iç- (“εσωτερικός”, του εσωτερικού παλατιού-σχολείου) + oğlan («παιδί»). Στα τουρκικά, “çoğlan” είναι ο “υπηρέτης»”. Στην τουρκοκρατία, λοιπόν, «τσογλάνι» ήταν το ελληνόπουλο, από καλή οικογένεια […] Τα πιο ικανά τσογλάνια τα έστελναν για να λάβουν […]
Η Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο τοξική και ταξική, είναι και βίαιη
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου είπε ότι “Η δικαιοσύνη πλέον δεν είναι μόνο ταξική αλλά και τοξική”. Και μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Η δικαιοσύνη σήμερα δεν είναι μόνο ταξική και τοξική, αλλά και η πιο βίαιη. Γιατί η μεγαλύτερη βία είναι το να ΜΗΝ κάνουμε, αυτό που μπορούμε, αυτό που οφείλουμε, αυτό που πρέπει να κάνουμε. […]