Σχολείο στο Μαϊάμι απαγορεύει ποίημα που διαβάστηκε στην ορκωμοσία του Μπάιντεν
Ένα σχολείο στο Μαϊάμι περιόρισε την πρόσβαση των μαθητών του στο ποίημα της Αφροαμερικανής Αμάντα Γκόρμαν, το οποίο διαβάστηκε κατά την ορκωμοσία του προέδρου Τζο Μπάιντεν το 2021, θεωρώντας ότι δεν είναι κατάλληλο για τις μικρότερες ηλικίες, όπως έγινε γνωστό σήμερα από μια οργάνωση που αντιτίθεται με τις απαγορεύσεις των βιβλίων στις ΗΠΑ. Μια μητέρα […]
«Το μαύρο μου μπαλόνι» της Ελεάνας Βραχάλη για τα Τέμπη
Ποίημα έγραψε η στιχουργός μεγάλων μουσικών επιτυχιών, Ελέανα Βραχάλη εμπνευσμένο από την τραγωδία στα Τέμπη και τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Αναλυτικά το ποίημα της με τίτλο «Το μαύρο μου μπαλόνι» Αν είχε ο πόνος πρόσωπο θα ήταν το δικό μου Ντροπή που δεν ξεπέρασα πολύ τον εαυτό μου Να κάνω το καλύτερο εγώ για κάποιους άλλους […]
«Η ποίηση ως τέχνη εξέγερσης» του Λώρενς Φερλινγκέτι
Σου κάνω νόημα μέσα απ’ τις φλόγες. Ο βόρειος πόλος δεν είναι εκεί που ήταν κάποτε. Το έκδηλο πεπρωμένο δεν είναι πια έκδηλο. Ο πολιτισμός αυτοκαταστρέφεται. Η νέμεσις κτυπάει την πόρτα. Τι να τους κάνουμε τους ποιητές αυτούς τους καιρούς; Ποια είναι η χρησιμότητα της ποίησης; Η κατάσταση του κόσμου καλεί τους ποιητές να τον […]
«Κι ο θάνατος δεν θα ‘χει εξουσία» Ντίλαν Τόμας
Κι ο θάνατος δεν θα ‘χει εξουσία. Γυμνοί οι νεκροί στον άνεμο και το γερτό φεγγάρι Με τον άνθρωπο θα σμίξουνֹ ‘Οταν γλυφτούν τα κόκκαλα τους και τα γλυμμένα κόκκαλα χαθούν, Θα ‘χουν αστέρια σε αγκώνα και ποδάριֹ Αν και τρελοί, θα συνεφέρουν, Αν θαλασσόπνιχτοιν θ’ αναδυθούν, Αν κι εραστές χαμένοι αυτοί, δεν θα χαθεί […]
«Ποιά θέληση Θεού μας κυβερνάει» του Κώστα Καρυωτάκη
Ποια θέληση θεού μας κυβερνάει, ποια μοίρα τραγική κρατάει το νήμα των άδειων ημερών που τώρα ζούμε σαν από μια κακή, παλιά συνήθεια; Πριν φτάσουμε στη μέση αυτού του δρόμου, εχάσαμεν τη χρυσή πανοπλία, και μόνο το μεγάλο ερώτημά μας ολοένα πιο σφιχτά μας περιβάλλει. Χωρίς πίστη κι αγάπη, χωρίς έρμα, εγίναμε το λάφυρο του […]
«Αν ήξερα να σου πώ» του Γουάιστεν Χιου Όντεν
Ο χρόνος δε θα δείξει τίποτα, αλλά αυτό σ’ το είπα, ο χρόνος γνωρίζει μόνο το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε. Αν μπορούσα να σου πω, αν ήξερα, θα σ’ το έλεγα. Αν είναι να κλάψουμε όταν οι κλόουν κάνουν παράσταση, αν είναι να σκουντουφλάμε όταν παίζουν οι μουσικοί, ο χρόνος θα το δείξει, αλλά […]
«Άϋπνος» της Σύλβια Πλαθ
Ο ουρανός της νύχτας είναι σαν ένα φύλλο καρμπόν, Μπλε – μαύρο , με τις πυκνοσημαδεμένες περιοχές των αστεριών Που αφήνουν το φως να περνά, από τρύπα σε τρύπα– Ένα φως οστέινο, λευκό σαν θάνατος, πίσω από κάθε πράγμα. Κάτω απ` τα μάτια των αστεριών και του φεγγαριού το δαχτυλίδι Υπομένει την έρημο του προσκεφαλιού […]
«Πάντα» του Γκιγιώμ Απολλιναίρ
Πάντα τραβούμε έμπρός δίχως ποτέ να προχωρούμε Κι άπό πλανήτη σέ πλανήτη ’Από νεφέλη σέ νεφέλη 0 Δον Ζουάν μέ χίλιους τρεις κομήτες Δίχως ποτέ ν’ άνυψώνεται άπό τη γη Σημαδέψετε δυνάμεις καινούριες Καί πάρετε τά φαντάσματα στα σοβαρά Τόσοι στο σόμπαν λησμονούν τούς εαυτούς των Μεγάλοι έπιλήσμονες Γνωρίζουν καλά να μάς κάνουν νά λησμονούμε […]
Κώστας Καρυωτάκης: «Σε παλαιό συμφοιτητή»
Φίλε, η καρδιά μου τώρα σα να εγέρασε. Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας, που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε και με την πίκρα κάποτε της πείνας. Δε θα ‘ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης, παρά περαστικός, με την ελπίδα μου, με τ’ όνειρο που […]
Κώστας Καρυωτάκης: «Σε παλαιό συμφοιτητή»
Φίλε, η καρδιά μου τώρα σα να εγέρασε. Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας, που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε και με την πίκρα κάποτε της πείνας. Δε θα ‘ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης, παρά περαστικός, με την ελπίδα μου, με τ’ όνειρο που […]